ขอสารภาพตามตรงว่าผมเป็นคนชอบเข้าร้านหนังสือ ซื้อหนังสือมากระดับโรคจิต คือถ้าได้เข้าร้านจะต้องมีโดนแน่นอนสักเล่ม แต่สิ่งตรงข้ามกันก็คือ ผมไม่ค่อยชอบอ่านหรืออ่านได้ไม่ทนเท่าไหร่ ทำให้หนังสือกองแทบจะทับตัวผมอยู่แล้ว โดยเฉพาะหนังสือเกี่ยวกับการตลาด และการพัฒนาตัวเอง
ก่อนอื่น ขออนุญาตดีใจก่อนครับ เพราะคนเข้ามาอ่านเยอะพอสมควรเลย ทั้งๆ ที่มันเป็น Blog IT แท้ๆ แต่ผมก็ทะลึ่งทำเป็นไดอารี่ซะแล้ว ฮ่าๆ ยังไม่แน่ใจว่าจะมีกี่ตอนนะครับ เพราะว่าไปมา 10 วัน เรื่องเล่าเรื่องบ่นก็เยอะตามจำนวนวัน แต่ก็จะพยายามเล่าสิ่งที่พบที่เจอ เผื่อว่ามันเป็นประโยชน์กับคนที่คิดจะไปหรืออยากจะไปญี่ปุ่นบ้างสักนิดนึงก็ยังดีครับ ^_^ มาถึงวันที่ 2 และ 3 ในโตเกียว เป็นวันลืมแก่ของผม เพราะที่ที่ผมจะไปนั่นคือ Fujiko·F·Fujio Museum และ Sanrio Puroland แดนอิสาน (อันหลังนี่ผมอยากมาตั้งแต่เรียนม.ปลายแล้วหล่ะครับ คลั่ง sanrio มากๆ ตอนนั้น)
มนุษย์เงินเดือนทั้งหลาย มักใช้วันหยุดพักร้อน หรือ vacation leave ที่มีอยู่ปีนึง 10-20 วันในการไปพักตากอากาศในที่ต่างๆ ผมก็เป็นอย่างนั้นเหมือนกันครับ แต่ผมชอบหนีไปต่างประเทศอยู่บ่อยๆ ถ้ามีโอกาสและเงิน(อันนี้ประเด็นหลัก) และส่วนใหญ่จะลี้ภัยไปคนเดียว เพราะมันเหมือนได้เป็นการพักผ่อนและเพิ่มค่า exp.ให้ชีวิตอย่างดีและเต็มๆ ไม่ใช่ว่าผมจะไม่ชอบเมืองไทยนะ แต่กลับชอบ lonely planet มากกว่า~ ประเทศหนึ่งในความฝันของผมที่อยากไปมาก นั่นคือญี่ปุ่น ด้วยกิตติศัพท์ความขาว…เอ้ย วัฒนธรรมที่แทรกอยู่ในความล้ำสมัยอย่างลงตัว และที่สำคัญที่สุดคืออาหาร (ที่ผมโคตรชอบ) ทั้งหมดนี้เป็นสาเหตุทำให้ผมกระสันเหลือเกินที่จะต้องไปเยือนให้ได้ และปีนี้อะไรหลายๆ อย่างที่เป็นใจและลงตัว+หนีน้ำไปในตัว เลยถือโอกาสนี้ไปเยือนซะเลย