เชียงใหม่ เป็นจังหวัดที่ผมต้องไปอย่างน้อยปีละ 1 ครั้ง เพราะว่าต้องไปวิ่งมาราธอนงาน CMU Marathon แทบทุกปี โดยเฉพาะช่วงต้นปี ที่อากาศกำลังยอดเยี่ยม วิ่งแล้วสบายตัว อยากให้คนที่ชอบวิ่งได้มาลองวิ่งกันที่นี่ครับ
บล็อกนี้ไม่ได้พูดถึง BNK48 แต่เป็นการจดบันทึก เพราะสุดสัปดาห์ที่ผ่านมาทีมที่ทำงานเก่าเลี้ยงส่งผมเนื่องในโอกาสที่ผมทำงานเป็นวันสุดท้ายที่ Digital Office SCG
ผมเคยได้ยินประโยคนี้เมื่อไม่นานมานี้ แล้วผมก็รู้สึกชอบประโยคนี้ขึ้นมาแบบทันทีเพราะมันสามารถคิดได้หลายมุมมอง
ช่วงตั้งแต่ทำงานที่บ้าน (Work From Home) เจอพฤติกรรมตัวเองว่าใช้มือถือเยอะขึ้น บ่อยขึ้น บ่อยในระดับที่ไม่รู้จะทำอะไรก็หยิบมือถือขึ้นมาไถๆ อ่านๆ แล้วก็วางไป ไม่เกิน 5 นาทีก็หยิบมาอีกแล้ว เป็นอย่างนี้แทบทุกวันจนรู้สึกว่านิสัยเริ่มเสียแล้ว
วันนี้เพิ่งดูฉลาดเกมส์โกงเดอะซีรีส์จบแบบครบ 12 ตอน ก็เลยแอบมีความคิดว่าเราน่าจะเขียนถึงฉลาดเกมส์โกงเวอร์ชั่นในความรู้สึกของเราสักหน่อย
ผมเป็นคนขี้เกียจมากคนนึงครับ ขี้เกียจแบบขี้เกียจจังเลย และทุกครั้งที่เรารู้สึกขี้เกียจ เราก็จะมองไปรอบๆ แล้วมองทุกคนเคลื่อนไหวก้าวไปข้างหน้า และก็กลับมาถามว่าทำไมเราไม่ขยันแบบคนอื่นบ้าง พอเป็นอย่างนี้ปั๊ปมันก็จะรู้สึกว่า เฮ้ย ไอ่ชิบหาย เราต้องตั้งใจละ แล้วก็ตั้งใจครับ แต่ตั้งใจอยู่ไม่เกิน 2 วัน แล้วก็กลับเข้ามาขี้เกียจตามปกติ