วันก่อนได้ดูโฆษณาน้ำอัดลมอาเจ ที่มีแคมเปญชิงรางวัลที่จะได้ไปดวลลูกโทษกับ โจ ฮาร์ท ผู้รักษาประตูแมนซิตี้ไลอ้อน ชาย เมืองสิงห์ (…เดี๋ยวนะ) โดยในโฆษณาโจฮาร์ทรอป้องกันประตูอยู่ด้วยการมีหลายๆ มือที่คอยรับลูก ป้องกันลูกไม่ให้เข้าประตู
ด้วยตำแหน่งในทีมฟุึตบอลของเขา เขาย่อมทำหน้าที่ที่ตัวเองทำอยู่ ซึ่งเป้าหมายก็คือป้องกันไม่ให้ลูกเข้าประตูให้ได้ดีที่สุด การทะลึ่งไปเป็นกองหน้ามันก็ใช่เรื่อง
อีก Spot ที่เห็นคือการเริ่มประกาศรับสมัครคนมาเข้า reality รายการตลกทางเคเบิลทีวี ประโยคที่ผมจำได้แม่นเลยคือ คุณเด๋อ ดอกสะเดา มาพูดว่า แม่ของคุณเด๋อบอกเขาว่า จะทำอะไร ทำให้มันดีไปเลยสักอย่างหนึ่ง เท่านี้ก็พอแล้วกับชีวิต
จริงนะว่าเราควรหาและควรรู้ตัวว่าเราเหมาะสมกับอะไร เราอยากทำอะไร แล้วถ้าทำได้และชอบก็ทำมันให้สุดไปเลยอย่างใดอย่างหนึ่ง เวลาที่ทำลงไปมันก็เหมือนเราไปเล่นสนุกกับมัน เหมือนกับที่คนชอบพูดว่า ถ้าเราเจอสิ่งที่เรารักเราจะทำโดยลืมไปว่าเรากำลังทำงาน
พี่ @mimee เคยบอกกับผม 2 ครั้งว่า ชีวิตคนเราควรจะเป็นตัว T เส้นแนวตั้งคือ เส้นทางที่จะสามารถหาเลี้ยงชีพตัวเองได้ตลอด ส่วนแนวนอนคือส่วนที่เราอยากขยายความรู้เพิ่มเติมในด้านอื่นๆ ซึ่งถ้าเราไปกับแนวนอนไม่ได้ เรายังมีเส้นแนวตั้งที่เราสามารถกลับมาเส้นทางนี้เพื่อหาข้าวกินอยู่
ช่วง 1-2 ปีนี้เป็นช่วงที่ผมกำลังวุ่นวายกับการหาตัวเอง และใช้ความรู้สึกที่คิดว่าตอนนี้เราเจอแล้ว(หล่ะมั้ง) ว่าเราชอบที่จะถ่ายทอดความรู้ ซึ่งมันก็เหมือนความคิดผมตอนช่วงเรียน ป.ตรีว่า อยากจะเป็นอาจารย์ อยากถ่ายทอดความรู้ เพราะรู้สึกว่า รู้คนเดียวมันสมองบวม แบ่งๆ กันรู้ดีกว่า เพราะความรู้มันแบ่งแล้วมันมีแต่จะเพิ่ม ไม่ได้ลดลงเหมือนแบ่งเค้ก จนกระทั่งผมก็ไม่ได้เป็นครู 555 แต่กลายเป็นคนเขียน คนเล่าเรื่องราวผ่านตัวอักษรแทน ซึ่งผมก็ Happy นะที่ได้ทำ เพราะมันสนุกดี
แต่หลังๆ มา เนื่องจากความสนุก จนกลายเป็นความคนอร์ เอ้ย คะนอง งานมันชักจะล้น จนเกินไป
ด้วยความคิดที่ยึดมั่นของผมเลยว่า การทำงาน ทำให้มันสนุก แล้วทุกอย่างจะตามมาเอง …มันก็เป็นจริง โดยบรรดาแฟนคลับที่ตามมายกป้ายไฟ ไม่ว่าจะเป็นความกดดัน ความเครียด ทั้งทำให้สุขภาพเสื่อมลง (สุขภาพนะครับ ไม่ใช่อย่างนั้น)
ด้วยงานประจำที่ช่วงนี้เครียดมากอยู่แล้ว มาเจองานนอกที่ถืออยู่หลายงาน มันทำให้สิ่งที่ใจสนุก ร่างกายเริ่มบอกไม่สนุก ที่บ้าน ป๊ากับบีก็เริ่มบอกเป็นห่วง อยากให้ตัดออกมาเน้นงานที่ตัวเองอยากทำจริงๆ สักอย่างดีกว่าจะมาลุยงานพร้อมๆ กันแบบนี้ เวลาพักผ่อนก็ไม่มี เสาร์อาทิตย์ก็ต้องจมกับหน้าคอมพิวเตอร์ ซึ่งถ้าม๊าอยู่ ม๊าก็คงด่าเช็ดเช่นกัน
ใจจริง ถ้าในแง่ T-Model แบบพี่ mimee บอก ผมก็ยังอยากเป็นนะ แต่ตอนนี้แกนนอนของผม มันงอกแบบหินงอกหินย้อยยาวเกินไปแล้วสำหรับขีดจำกัดผม
สิ้นปีนี้อาจต้องพิจารณาตัวเองใหม่้อีกครั้ง ก่อนที่ผมจะหมดความสุขกับการจับปลาหลายๆ มืออย่างที่เป็นอยู่ไปกว่านี้…
