หลังจากไม่ได้กลับมาที่เว็บตัวเองครึ่งปีด้วยความนรกของงานและทุกสิ่งอย่าง
ทำให้พอมาเชคเว็บอีกที ไอ่ชิบหาย เว็บล่มไปร่วมๆ 4 เดือน
เลยให้ทางโฮสช่วยเอามันกลับมาจนเข้าใช้งานปกติ
ไหนๆ ก็มาแล้ว เลยขอเขียนหน่อยแล้วกัน
จริงๆ แล้วมีความคิดตั้งแต่ทำงานที่ใหม่ว่า
จะฝึกสันดานกลับมาเขียนอะไรบ้าๆ บอๆ ที่เป็นแนวตัวเองบ้าง
หลังจากรับใช้ตัวอักษรผ่านการแปลบ้าง
เขียนเองตามอารมณ์อยากเขียนบ้าง (แต่ก็มีคนมาต่อว่า ว่าเขียนเรื่องนั้นเพราะรับเงินมาใช่ไหม)
…คนพูดนี่ใจดีจั๊งครั๊บ *เสียงสูง*
นึกทีไร ได้แต่รีบช่างแม่ง อย่าใส่ใจคนพรรค์นั้นมาก
เอาเป็นว่านึกอะไรได้จะรีบกลับมาเขียนแล้วกันนะครับ
เรื่องของเรื่องคือวันนี้กินก๋วยเตี๋ยวมะระไก่ฉีกตรงข้ามบิ๊กซีพานฟายตามปกติ
แล้วก็นึกเล่นๆ เอ้อ วันนี้ก๋วยเตี๋ยวอร่อยวะ
แต่ปกติก็กินร้านนี้ บางทีก็เฉยๆ
ก็เลยมานึกย้อนสาเหตุ มันเป็นเพราะอะไรที่วันนี้อร่อย
จังหวะคนทำลวกเส้นได้พอดี
วันนี้เขาปรุงน้ำซุป (ด้วยอูมามิซองใหญ่สำหรับร้านอาหาร) สัดส่วนพอดี
หรือว่ากรูใส่ถั่วงอก มะระดิบ โหระพา ด้วยปริมาณที่กะไว้ว่าเท่านี้ถึงอร่อย
แต่มันอร่อยจริงๆ แทบจะยกชามมาซด
ซึ่งวันนี้ทั้งวันทำอะไรไป 2-3 อย่าง ผ่านไปด้วยดีประมาณนึง
แต่ถ้ามันไม่อร่อยหล่ะ
วันนั้นมันต้องมีอะไรแปลกๆ แน่
ผิดหวังจากหน้าที่ที่เรารับผิดชอบอะไรสักอย่าง
ซึ่งเป็นงี้ทีไร ก๋วยเตี๋ยววันนั้นจะไม่อร่อยเท่าที่ควรจริงๆ
กลับมาลองคิดว่า ไอ่การที่เราผิดหวังอะไรสักอย่างเกี่ยวกับงาน
ชีวิตเรามันต้องมีจังหวะหนึ่งละ ที่คิดว่า
ไอ้เหี้ย ทำไมกูแย่อย่างนี้วะ ทำเหี้ยอะไรก็ไม่ดี ไม่โดนเลย
แล้วมักจะเป็นอารมณ์นี้แบบทั้งวัน
อารมณ์แบบหายใจก็ยังผิดเลย
นี่ ความล้มเหลวมาขอกูเข้าตี้แล้วใช่ไหม
วันนี้ไม่ใช่วันของกู งี้
บางทีก็คิดว่า ใครทำอะไรก็ไม่ถูกใจเราเลย
ทำไมไม่ทำอย่างนี้วะ มันคูลกว่านะเว้ย เดี๋ยวรอดู ทำไปเดี๋ยวก็เจ๊ง
เอาจริงๆ ทุกวันนี้ก็ยังมีความคิด(เลวๆ) แบบนี้อยู่
แต่จะมีความคิดนึงมาเบรคไว้ทันที
คือ ถ้าเขาฟังเราสั่ง เราก็จะสั่งจนเคยตัว ต้องปล่อยบ้าง
เอาเวลาไปพัฒนาหรือแก้ปัญหาอย่างอื่นดีกว่า
ซึ่งมันก็ดีขึ้น(มั้ง)
วันที่ดีของเรา มันย่อมมีคู่ขนานไปกับ วันแย่ๆ วันร้ายๆ
ก็คงเหมือนกับการไปสั่งร้านข้าว ร้านก๋วยเตี๋ยว
สั่งอาหารชื่อเดียวกัน แต่ environment / source ก็ไม่เหมือนกัน
แม้แต่คนทำก็อาจจะไม่เหมือนกันก็ได้
ดังนั้นเราก็ไม่รู้แน่ว่าวันนั้น วันนี้ หรือวันไหน มันจะดีหรือมันจะแย่
อยู่ที่เราจะพร้อมรับสภาพใจในแต่ละวันที่ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นได้หรือเปล่า
อยู่ที่ใจและตัวเราเองล้วนๆ เลย
ปล.อยากหารูปก๋วยเตี๋ยวมาใช้ในบทความ แต่กลัวลิขสิทธิ์ เลย crop มาจากผลลัพธ์ของ Google เลยแม่ม
