ผมเคยได้ยินประโยคนี้เมื่อไม่นานมานี้ แล้วผมก็รู้สึกชอบประโยคนี้ขึ้นมาแบบทันทีเพราะมันสามารถคิดได้หลายมุมมอง
ซึ่งผมเชื่อว่าถ้าใครที่เห็นประโยคนี้ครั้งแรกก็คงจะคิดว่า เป็นการพูดถึงการเจอใครสักคนที่เรารักหรือเราชอบมาสักระยะหนึ่งแล้ว ประโยคนี้น่าจะเป็นประโยคที่เอาไว้จีบหรือบอกรักคนๆ นั้นได้ ซึ่งผมก็มองเป็นอย่างนั้นเหมือนกันแหละ และผมได้มาลองหาข้อมูลอีกที ก็พบว่ามันคือชื่อของนิยายรักวัยรุ่นเรื่องนึงนั่นเอง
แต่ผมไม่ได้จะพูดถึงนิยายรักเรื่องนี้หรอกนะ เพราะว่าผมนึกถึงประโยคนี้จากเหตุการณ์ที่ผมเพิ่งเจอมากับตัว
เมื่อวันก่อนมีคนเข้ามาปรึกษาใน LINE OpenChat ห้องหนึ่งซึ่งผมอยู่ในนั้นด้วย คนนั้นบอกว่าเค้าอยากจะลาจากโลกนี้ไปแล้วเพราะเขาไม่มีทางแก้ไขปัญหา ซึ่งผมก็ไม่รู้หรอกว่าปัญหาที่เขากำลังเผชิญอยู่นั้นคือปัญหาอะไร
สิ่งที่ผมทำได้ตอนนั้นหลังจากที่ได้เห็นข้อความ ผมได้แต่บอกว่า ให้ลองหาคนใกล้ชิดหรือคนที่เราไว้ใจคุยด้วยได้ไหม เพื่อที่จะทำให้เรื่องที่ถูกเก็บไว้มันถูกปล่อยออกมาจากในใจเราตั้งในมาก่อนหน่อย พร้อมกับแนะนำว่าลองโทรไปหาสายด่วนสุขภาพจิตไหม โทร.1323 สุดท้ายก็ได้ข้อมูลกลับมาว่าเค้าเคยโทรแล้วแต่ว่าไม่มีใครรับสายเลย ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าเศร้า…
แล้วผมก็นึกออกว่าผมเคยได้รับคำแนะนำจากพี่ที่ผมรักและเคารพคนหนึ่ง ว่ามีสมาคมอีกสมาคมที่พร้อมจะรับฟังเรื่องราวทุกข์ใจหรือปรึกษาปัญหาชีวิตได้เป็นอย่างดี นั่นคือสมาคมสะมาริตันส์แห่งประเทศไทย ผมเลยแนะนำที่นี่ให้คุณคนที่พิมพ์ข้อความนั้น พอได้บอกไปก็สบายใจขึ้นอย่างบอกไม่ถูก
สาเหตุที่ผมสบายใจที่ได้แนะนำ ก็คงเป็นเพราะเราเคยตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้มาก่อน สถานการณ์ที่เราทุกข์ใจมากๆ แต่มองหาทางออกไม่เจอ จนมีคิดเรื่องการจบชีวิตอยู่เรื่อยๆ ในช่วงเวลานั้นเหมือนกัน
ก็ต้องขอบคุณพี่เขาคนนั้นที่แนะนำที่นี่ ถึงแม้ว่าผมจะไม่ได้โทรไปก็ตามแต่พอผมได้ดูคลิปของสมาคมนี้ผมก็เริ่มกลับมาคิดได้มากขึ้นแล้วก็ค่อยค่อยเริ่มปรับสภาพจิตใจให้มันดีขึ้น ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ก็ตามรวมไปถึงเวลานี้ด้วย แต่ก็ยังดีกว่าช่วงเวลานั้นมากๆซึ่งผมรู้สึกได้ว่ามันแย่มากจริงๆ
และนี่คือคลิปที่ผมได้ดูในวันนั้น และได้กลับมาดูเมื่อวานนี้
วันนี้ได้ข้อความจากคุณคนนั้นอีกครั้งใน LINE OpenChat เขาบอกว่า ใจของเขาดีขึ้นมาก และขอบคุณมากๆ
พอผมได้อ่าน ผมก็รู้สึกดีแบบบอกไม่ถูกเหมือนกัน ผมก็ไม่รู้หรอกว่าสิ่งที่ผมพิมพ์ไปมันช่วยอะไรเขาได้บ้าง แต่แค่รู้สึกว่าเขาอยากจะหาคนที่รับฟังในสิ่งที่เขาอยากจะพูดในตอนนั้น
เหมือนกับที่ผมเป็นในตอนนั้นผมแค่อยากจะหาคนรับฟังสิ่งที่ผมอยากจะพูด พอได้พูดมันก็เหมือนปลดล็อค เหมือนเขื่อนที่มีน้ำเต็มมากๆ จนเขื่อนจะแตกอยู่แล้ว มีคนมาเปิดประตูน้ำและน้ำถูกระบายออกมา
เพราะสภาวะที่ไม่มีใครรับฟัง หรือเราหาคนที่มั่นใจพอที่จะพูดด้วย มันมืดมนจริงๆ
ผมนึกถึงเพลงเพลงหนึ่งขึ้นมาเป็นเพลงที่ผมชอบมากและเป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยดึงผมออกมาจากสถานการณ์นั้นได้ นั่นคือ อย่าเสียใจคนเดียว
มาถึงตอนท้ายของเรื่องที่ผมเล่า ผมตั้งใจจะมาเว้นเนื้อหาบางส่วนเอาไว้เพราะต้องการจะเอามาเขียนตรงนี้
LINE OpenChat ที่ผมพูดถึง ชื่อว่า ห้องสีเหลืองของมายยู หรือเป็นกลุ่มหลักที่ไว้พูดคุยของคนที่ติดตามและชื่นชอบ มายยู BNK48
ผมเชื่อว่าน้องน่าจะได้มีโอกาสอ่านเรื่องราวของคุณคนนั้นในห้องแชทนั้น และน้องก็ได้พูดถึงใน Instagram stories ของน้องเอง ซึ่งมีถึง 3 โพสต์ด้วยกัน
หนึ่งในนั้นเป็นการโพสต์เพลงที่ชื่อว่า ผู้เดียว (The One) ของ Tilly Birds พร้อมกับข้อความที่ว่า
รักตัวเองกันเยอะๆ น้า เพราะ “เธอ มีเพียงผู้เดียว”
นั่นเป็นสาเหตุว่าทำไมผมถึงต้องตั้งชื่อเรื่องนี้ขึ้นมา
เพราะคุณมีคนเดียวบนโลก ดังนั้น หากปล่อยคุณต้องจากไปโดยที่ไม่ได้ทำอะไร ฉันก็คงเสียดายไปชั่วชีวิต…
Because you are one of a kind in the world.