เมื่อนั่งดู Hotwave Music Award
ผมเป็นคนที่ชอบฟังเพลง ฟังอย่างบ้าคลั่งประมาณนึง มียุคนึงที่ซื้อเก็บแทบทุกอัลบั้ม ในยุคที่เป็นเทปอยู่ จะฉลองล้านตลับ ไม่ครบล้าน พวกนี้ผมเคยแลกมันมาด้วยเงินที่ผมมีมาหมดแล้ว
ผมเป็นคนที่ชอบฟังเพลง ฟังอย่างบ้าคลั่งประมาณนึง มียุคนึงที่ซื้อเก็บแทบทุกอัลบั้ม ในยุคที่เป็นเทปอยู่ จะฉลองล้านตลับ ไม่ครบล้าน พวกนี้ผมเคยแลกมันมาด้วยเงินที่ผมมีมาหมดแล้ว
เมื่อคืนนั่งดูรายการของทรูช่อง X-Zyte เกี่ยวกับบริษัทที่ญี่ปุ่น ได้ยินคำหลักของรายการตอนนี้ชื่อว่า Nomication ฟังตอนแรกก็ไม่เข้าใจหรอก นึกว่ามันคือการหานอมินี่เปล่าวะ 555 ด้วยความสงสัยก็เลยนั่งดูจนจบ เลยขอเอามาบ่นในนี้หน่อย
หลังจากไม่ได้กลับมาที่เว็บตัวเองครึ่งปีด้วยความนรกของงานและทุกสิ่งอย่าง ทำให้พอมาเชคเว็บอีกที ไอ่ชิบหาย เว็บล่มไปร่วมๆ 4 เดือน เลยให้ทางโฮสช่วยเอามันกลับมาจนเข้าใช้งานปกติ
บังเอิญมากๆ ว่าเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาผมได้นั่งดูรายการเจาะใจ ช่วงสุดท้ายของรายการมีการเชิญคนดังหลายๆ คนมาพูดทิ้งท้าย ซึ่งวันที่ผมดู เป็นคุณหนุ่มเมืองจันท์มาแชร์เรื่องทฤษฎีข้าวไข่เจียวให้ฟัง ซึ่งผมก็ได้ลองนั่งฟังดู มีประเด็นบางอย่างที่น่าสนใจซึ่งมันเชื่อมโยงไปกับ 1 ในหนังดวงใจของผมเมื่อปี 2015 ที่ผ่านมาชื่อ The Intern พอดิบพอดี ซึ่งผมเพิ่งจะมีโอกาสชมอีกรอบก่อนที่จะมานั่งเขียนบทความนี้
ผมมีโอกาส (ไม่รู้จะเรียกว่าโอกาสได้ไหม) ที่ต้องคอยดูแลจัดการเรื่องระบบขายบัตรเข้างานงานหนึ่ง ช่องทางการติดต่อต้องมีการใส่เบอร์โทรศัพท์ ซึ่งก็เป็นเบอร์ของผมเอง เพราะคนอื่นๆ เขาวุ่นวายมาก จนต้องยกตำแหน่งนี้ให้ผมอย่างเต็มใจ
ตัวผมเองเป็นหนึ่งในผู้ที่ชอบชอปปิงออนไลน์ ทำบ่อยมากๆ ครับตั้งแต่เริ่มทำงานจนตอนนี้ตกงานก็ยังชอปอยู่ สิ่งที่เราหลีกเลี่ยงไม่ได้เลยคือ เมื่อมีของส่งมาในราคาที่เกินเกณฑ์ที่จะต้องจ่ายค่าภาษี ซึ่งโดยส่วนใหญ่ก็จะอยู่ราวๆ 1,000-1,200 บาท ก็จะโดนใบเรียกเก็บผมเองเมื่อได้ก็ทำการตรวจสอบตามปกติก่อนที่จะไปจ่ายเงินเพื่อรับของที่ไปรษณีย์ หลายคนเรียกคำนี้ทั้งน้ำตาว่า “ช่วยชาติ”
ซิโก้ ดุสิต ตะวัน ธวัชชัย และท่านอื่นๆ นี่คือดรีมทีมในยุคที่ฟุตบอลไทย (ไม่แกรนด์สปอร์ต) รุ่งเรืองสุดๆ ก่อนจะดับด้วยเด็กเส้น (จริงๆ ยุคนั้นก็เส้นเยอะแล้ว)และกลับมาปลุกชาติอีกรอบในยุคนี้ แต่ความต่างมันต่างกันนิดหน่อยเพราะยุคนี้ทุกคนมีความสำคัญอย่างที่เห็นจากการเล่นผลการแข่งขันในช่วงหลังๆ
ภาพประกอบจาก pim.in.th วันนี้ 1 มิถุนายน 2558 ระหว่างขับรถกลับเข้ามากรุงเทพเพื่อมาใช้ชีวิตเป็นทาสตัวอักษรและทาสทางความคิดอีกครั้ง จังหวะที่แวะที่ฟาร์มโชคชัยเพื่อหาอะไรกิน ได้เปิดอ่านข้อความนึงผ่านแอปพลิเคชันสัญลักษณ์สีฟ้ามีตัว F เป็นสีขาว เมื่ออ่านจบก็ถึงกับส่ายหัวในใจ แล้วผมก็เอาข้อความนั้นกลับมาคิดในระหว่างขับรถต่อ พลันนึกถึงรายการรายการหนึ่งของแชมป์ ทีปกร ชื่อว่า วัฒนธรรมชุบแป้งทอด ก็เลยได้คิดนั่นนี่มาตลอดทาง
เรื่องนี้มันแวปขึ้นมาตอนที่ผมกำลังนึกอะไรเล่นๆ ในร้านกาแฟที่เปิด 24 ชั่วโมง เป็นเรื่องที่ผมอยากจะถ่ายทอดออกมา แต่ว่าลืมทุกทีครับ 555 มานึกออกเอาวันนี้ ไหนๆ ก็นึกออกแล้วก็พิมพ์เสียหน่อยหล่ะกัน
“แล้วคุณจะต้องอึ้ง…” “แจงแล้ว!” “รับแล้ว!” ประโยคหากินของเว็บไซต์หลายๆ เว็บ ซึ่งผมคงไม่ต้องบอกชื่ออะไรมากมาย ohozaa, catdumb, petmaya (ชื่อนี้แม่มไม่ไหวจริง) และอื่นๆ อีกหลายสิบเว็บที่เกิดขึ้นราวดอกเห็ดคล้ายขายตรงแชร์ลูกโซ่มาก และเว็บเหล่านี้มาในวิถีทางเดียวกันก็คือ การล่อให้คนคลิกด้วยเนื้อหาที่ไปลอกเขามา