ไดอารี่หนีเที่ยวญี่ปุ่นเฉพาะกิจ #4 โอซาก้า-เกียวโต โอ้วเพลีย

ตอนที่แล้วผมสะบัดบ๊อบนั่งรถ 3 ต่อจากฟูจิซัง พร้อมตกรถไฟชินกันเซนโชว์ทุกท่านแล้ว ผมก็มาถึงเมือง Osaka เป็นที่เรียบร้อย โดยผมจะอาศัยเมืองนี้เป็นที่หลับนอนหลัก 3 คืนเหมือนกับที่โตเกียว โดยจะหมุนไปเที่ยว 2 เมืองที่ใช้เวลาเดินทางไม่นานมากอย่าง Kyoto และ Hiroshima ครับ เมื่อมาถึงที่พักแล้ว กางแผนที่ที่ทางที่พักเอาให้ ดูหนังสือเที่ยวนิดเดียว แล้วตัดสินใจแบกขาตั้งกล้องแล้วออกไปขึ้นรถ Osaka Loop ไปที่ Midoriyama เยือน Osaka Castle เลยเป็นที่แรกทันที (ตอนนั้น 2 ทุ่มกว่าแล้ว)

charathbank

December 9, 2011

ไดอารี่หนีเที่ยวญี่ปุ่นเฉพาะกิจ – #3 ไปดูฟูจิซังด้วยบัตรเบ่ง JR Pass

ก้าวเข้าสู่วันที่ 4 ของการอพยพน้ำท่วมมาอยู่ที่ญี่ปุ่นแล้วนะครับ หลังจากนอนอยู่ที่โตเกียวมาแล้ว 3 คืน ก็ถึงเวลาที่ผมต้องออกเดินทางไปยังปลายทางที่สอง นั่นคือไปชมภูเขาไฟฟูจิ หรือฟูจิซัง และนอนค้างแถวๆ นั้น 1 คืน ก่ะจะเน้นบรรยากาศแบบนอนสบายๆ แถวๆ นั้นซะหน่อย ^^ อ่อ และวันนี้เองเป็นวันแรกที่จะได้ใช้ “บัตรเบ่ง” นามว่า JR Pass ที่ซื้อมาตั้งแต่ที่ไทยแล้วเอามาใช้ที่นี่ เลยจะขอพูดถึง JR Pass แบบพอสังเขปใหญ่ๆ ให้อ่านก็แล้วกันครับ…

charathbank

November 29, 2011

ไดอารี่หนีเที่ยวญี่ปุ่นเฉพาะกิจ – #2 ลืมแก่

ก่อนอื่น ขออนุญาตดีใจก่อนครับ เพราะคนเข้ามาอ่านเยอะพอสมควรเลย ทั้งๆ ที่มันเป็น Blog IT แท้ๆ แต่ผมก็ทะลึ่งทำเป็นไดอารี่ซะแล้ว ฮ่าๆ ยังไม่แน่ใจว่าจะมีกี่ตอนนะครับ เพราะว่าไปมา 10 วัน เรื่องเล่าเรื่องบ่นก็เยอะตามจำนวนวัน แต่ก็จะพยายามเล่าสิ่งที่พบที่เจอ เผื่อว่ามันเป็นประโยชน์กับคนที่คิดจะไปหรืออยากจะไปญี่ปุ่นบ้างสักนิดนึงก็ยังดีครับ ^_^ มาถึงวันที่ 2 และ 3 ในโตเกียว เป็นวันลืมแก่ของผม เพราะที่ที่ผมจะไปนั่นคือ Fujiko·F·Fujio Museum และ Sanrio Puroland แดนอิสาน (อันหลังนี่ผมอยากมาตั้งแต่เรียนม.ปลายแล้วหล่ะครับ คลั่ง sanrio มากๆ ตอนนั้น)

charathbank

November 23, 2011

ไดอารี่หนีเที่ยวญี่ปุ่นเฉพาะกิจ – #1

มนุษย์เงินเดือนทั้งหลาย มักใช้วันหยุดพักร้อน หรือ vacation leave ที่มีอยู่ปีนึง 10-20 วันในการไปพักตากอากาศในที่ต่างๆ ผมก็เป็นอย่างนั้นเหมือนกันครับ แต่ผมชอบหนีไปต่างประเทศอยู่บ่อยๆ ถ้ามีโอกาสและเงิน(อันนี้ประเด็นหลัก) และส่วนใหญ่จะลี้ภัยไปคนเดียว เพราะมันเหมือนได้เป็นการพักผ่อนและเพิ่มค่า exp.ให้ชีวิตอย่างดีและเต็มๆ ไม่ใช่ว่าผมจะไม่ชอบเมืองไทยนะ แต่กลับชอบ lonely planet มากกว่า~ ประเทศหนึ่งในความฝันของผมที่อยากไปมาก นั่นคือญี่ปุ่น ด้วยกิตติศัพท์ความขาว…เอ้ย วัฒนธรรมที่แทรกอยู่ในความล้ำสมัยอย่างลงตัว และที่สำคัญที่สุดคืออาหาร (ที่ผมโคตรชอบ) ทั้งหมดนี้เป็นสาเหตุทำให้ผมกระสันเหลือเกินที่จะต้องไปเยือนให้ได้ และปีนี้อะไรหลายๆ อย่างที่เป็นใจและลงตัว+หนีน้ำไปในตัว เลยถือโอกาสนี้ไปเยือนซะเลย

charathbank

November 22, 2011

50 วิธีการใช้ชีวิต – Life’s Instructions: A list

อาทิตย์ก่อนแอบอ่านเจอเรื่องนี้ในเวปครับ รู้สึกชอบมาก อ่านชื่อแล้วพาลนึกถึงหนังสือของท่านพุทธทาส ที่ชื่อว่า คู่มือมนุษย์ เพราะด้วยชื่อเรื่องของเนื้อหาที่ผมอ่านนั่นคือ 50 วิธีการใช้ชีวิต Life’s Instructions: A list เป็นแบบภาษาอังกฤษครับ อ่านแล้วก็เอ้อ อันนี้เคยทำ อันนี้ไม่เคย อยากลองทำ และยืนยันได้ครับว่าทุกคนสามารถทำได้ทุกข้อ ด้วยเหตุผลที่ว่า เราคือมนุษย์เหมือนกัน ผมขอลองแปลเป็นภาษาไทยแบบเข้าใจง่ายๆ ดูนะครับ แต่ผมจะทิ้งประโยคภาษาอังกฤษไว้ให้ด้วยเผื่อใครไม่เข้าใจผม  และถ้าผิดพลาดในการแปลอย่างไร รบกวนขอจงช่วยแก้ไขและแปลด้วยนะครับ และขอโยนความผิดให้เซลลิบรัมของผมไปเต็มๆครับ

charathbank

September 15, 2011

ลำโพงในชีวิต

ถ้าให้ผมเปรียบเทียบเสียงคนรอบข้าง ผมคงนึกถึงกับลำโพง ไม่ใช่ 2.1, 5.1 หรือ 7.1 ที่เป็นแบบโฮมเตี่ยเธอใช้ๆ กัน แต่มันแค่ลำโพงแบบ Surround  รอบตัวไปเลย เพราะข้อความมันพุ่งมาทุกทิศทุกทาง จะวิ่งมาหาตัวเราแบบจังๆ หรือแบบเฉียดๆ หรือไม่เกี่ยวกันกับเราเลย มันขึ้นอยู่สติและใบหู(ไม่รู้เป็นอะไร)ว่าเราจะเลือกอะไรมาฟัง

charathbank

September 4, 2011

สังคมโอเค – 1 ปีมันผ่านไปเร็วจริงๆ นะ…

ช่วงนี้ผมไม่ค่อยมีเวลาได้มาเขียนเกี่ยวกับ App หรือเกี่ยวกับ IT ที่นี่เท่าไหร่ เนื่องจากมีงาน(ที่ก่อและไม่ก่อให้เกิดรายได้)เต็มมือไปหมด เวลาก็ผ่านไปเร็วจริงๆ เดือนๆ นึงแปปๆ ก็หมดไปอย่างรวดเร็ว เร็วพอที่ผมจะรับเงินเดือนจากงานประจำแบบไม่รู้เรื่องว่ามันถึงวันที่เงินเดือนออกแล้ว เป็นอย่างนี้มา 2-3 เดือนแล้วครับ พอมารู้ตัวอีกทีเมื่อวานนี้ มันวันที่ 30 ก.ค. แล้วก็เหลือบมาดู bookmark ในเครื่องของผม อ้าว มันวันครบรอบที่เราไปที่เนชั่นครั้งแรกนี่หน่า…

charathbank

July 31, 2011

Grammar.net เวปที่ทำให้เรารู้สึกว่าภาษาอังกฤษ…ยากน้อยลง

จากที่ผ่านมาผมเขียนแต่เรื่อง IT ไม่ก็ app บนมือถืออาจจะเลี่ยนๆ กันไปบ้าง วันนี้ผมเลยขอเปลี่ยนแนวไปทางเรื่องภาษาบ้างนะครับ เพราะทุกวันนี้เราทุกคนคงไม่สามารถจะหลีกเลี่ยงภาษาอังกฤษได้ ไม่ว่าจะการเรียน ทำงาน หรือการใช้ชีวิตก็ตาม มันก็ยังตามหลอกหลอนเราไป เรื่อยๆ ถ้าถามว่าผมเก่งภาษาอังกฤษไหม ต้องตอบสวนไปทันใดว่า บ่!…เอ้ย ไม่เลยครับ ทุกวันนี้ผมก็ยังต้องพก dictionary (บนมือถือและเป็นเล่ม) เพื่อเปิดอยู่ทุกวัน ส่วนพูดก็พอ speak แบบ snake snake fish fish กันไปพอเอาตัวรอด ทั้งนี้ก็เนื่องด้วยหน้าที่การงานที่ต้องรบราฆ่าฟันกับชาวต่างดาวทั้งยุโรปและเอเชีย …แม้ในบางครั้งก็แอบสบถเป็นภาษาไทยไปก็มี เช่น boring duck ให้ชาวต่างดาวงงเล่นว่าตูเซ็งเป็ด หรือ wipe crocodile ว่าเช็ดเข้ เป็นต้น วันนี้ผมก็นั่งอ่านข่าว ทวีตข่าวที่น่าสนใจไปตามปกติที่ผมทำ และเจอหน้าเวปๆ นึงที่ผมถึงกับต้องนั่งอ่านแบบตั้งใจเลย เพราะว่ามันเป็น infographic เกี่ยวกับคำศัพท์ภาษาอังกฤษที่ผมเกาหัวทุกคำ เพราะไม่รู้จักเลยสักคำ ฮ่าๆ หลังจากอ่านจบ ผมเลยเริ่มนั่งดูรายละเอียดหน้าอื่นๆของเวป ก็ถึงกับร้องเฮ้ย มันเจ๋งมากๆ มันเป็นอะไรที่บางอย่างเราไม่รู้แล้วเค้าอธิบายได้ชัดเจนเข้าใจง่าย พูดพร่ำมาซะนาน […]

charathbank

June 4, 2011

รวมทวีตข้อมูลเล็กๆ ของประเทศเกาหลี~

เมื่อช่วงกลางเดือน ผมมีโอกาสได้ไปเที่ยวเกาหลีกับที่บ้าน(พ่อกับน้อง) โดยซื้อทัวร์ไปกันเพื่อความสะดวกในการเดินทางของพ่อ ซึ่งจริงๆแล้วเป็นความต้องการของพ่อที่จะได้ไปเที่ยวเมืองนอกด้วยกันบ้าง หลังจากทำงานกันอย่างหนักทั้ง 3 พ่อลูก และอยากให้น้องได้ไปเกาหลีบ้าง เพราะบ่นอยากไปซื้อเครื่องสำอางค์ยอดฮิตของที่นั้นจริงๆสักครั้ง (ปกติสั่งแต่ในเวป) ส่วนผมก็ไม่ได้คาดหวังอะไรนอกจากไปเปิดหูเปิดตาบ้าง เพราะไม่เคยไปมาก่อน (มีพ่อผมเคยไปแล้ว แต่เมื่อ 10 ปีก่อน) และก่อนเดินทางก็ตัดสินใจเปิดใช้ package Data Roaming ของ AIS 3 วัน 950 บาท ด้วยความตั้งใจที่จะทวีตแก้เหงาจากที่นู่นมา แต่ปรากฏว่า มันได้เยอะกว่านั้น เพราะหัวหน้าทัวร์ที่ดูแลกลุ่มผม (ชื่อคุณหว่อง เคยเป็นนักเรียนไทยที่เรียนที่นั่นหลายปี) เค้าอธิบายความเป็นมา หรือเกร็ดเล็กๆน้อยๆในเกาหลีมาเยอะมาก ผมเลยนั่งจับใจความไปทวีตไป ปรากฏว่ามีคนสนใจเยอะพอสมควร ผมเลยขอสรุปเนื้อหาที่ผมได้ทวีตไป มาใส่ไว้ในบลอคตอนนี้ เผื่อใครได้ไป จะได้มีข้อมูลติดตัวไปบ้างนะครับ

charathbank

May 28, 2011

Kindle Kindle and Kindle(ภาษาอังกฤษ version)

บทนำ ผู้เขียน คือผม มิบังอาจที่จะแสดงพลังความรู้ทางภาษาอังกฤษที่มีเท่าหางอึ่งแต่อย่างใด แต่เป็นการร่างบทความเพื่อที่จะทำการพูดในห้องเรียนภาษาอังกฤษที่ได้ลงเรียนในชื่อหลักสูตร Show and Tell ที่ทางบริษัทจัดให้เรียนฟรีเพื่อเสริมความรู้และการกล้าพูด บทความนี้เป็นการเล่าจากประสบการณ์จริงๆ ตั้งแต่ก่อนจะรู้จักเครื่องมือช่วยรักการอ่านอย่าง Kindle จนถึงบัดเดี๋ยวนี้ หากไวยากรณ์หรือการใช้คำผิดแผลกแปลกไปจากความถูกต้องที่ควรจะเป็น ผมขอน้อมรับผิดแต่เพียงผู้เดียว แต่หากจะกรุณาช่วยติเตียนผ่านคำเสนอแนะด้านล่างก็จักเป็นพระคุณอย่างยิ่งยวด ด้วยความเคารพรักอย่างแรงกล้า @charathBank

charathbank

February 25, 2011
1 7 8 9