บ่นไปทั่ว

บ่นไปทั่ว

เรื่องของเวลา

บ่นไปทั่ว

ท่ามกลางอาการปวดหัวเพราะโดนฝนเมื่อวันก่อน เลยนึกอะไรจะเขียนระบายความในใจสักหน่อย น่าจะดีขึ้นนะ (หวังว่า) เมื่อวานเข็มไมล์ของชีวิตมาสู่ครึ่งหลังของอายุในการทำงานก่อนเกษียณในชีวิตแล้ว นั่นคือ 31 ขวบ เป็นอีกปีที่ผมได้รับคำอวยพรกระหน่ำซัมเมอร์เซลส์จากผู้คนมากหน้าหลายตาที่ผมรู้จัก ผมก็อยากจะบอกอีกทีว่า ขอบคุณสำหรับคำอวยพรทุกคนจริงๆ ครับ แค่ผมนั่งอ่านผมก็นั่งน้ำตาไหลดีใจเลย น้ำตาที่ไหล เกิดจากความดีใจและตื่นตันใจล้วนๆ ผนวกกับงานที่ตั้งใจล่าสุดมันเสร็จลงเมื่อวันคล้ายวันเกิดผมพอดี เดี๋ยวคงได้เห็นกันหล่ะครับว่ามันคืออะไร ^^ ทุกครั้งที่ผมทำงาน ถ้าผมรักที่จะทำมันจริงๆ ผมไม่ค่อยเกี่ยงอะไรหรอก ขอแค่ผมใช้เวลากับมันอย่างเต็มที่ให้ได้งานที่ผมตั้งใจปั๊มมันออกมา (ยังกับแผ่น princo) และผลงานที่ออกมามันดีที่สุดตามที่ผมและคนที่เกี่ยวข้องพอใจ

charathbank

October 26, 2012

ลูกค้าผู้น่ารัก – Facebook Page แทรกความรู้จากการบอกเล่าพฤติกรรมน่ารักๆ ของลูกค้า

บ่นไปทั่ว

สองวันนี้ไปเจอ Facebook page อันนึงถูกใจอย่างมากชื่อว่า ลูกค้าผู้น่ารัก เป็นการรวมเคสหลายๆ เคสที่คนที่ต้องทำงานหรือคุยงานกับลูกค้า เอามา “แฉ” เพื่อหาแนวร่วมและความเฮฮาเพราะมันโดนใจ ถูกใจ โดยเฉพาะคนที่อยู่ในวงการการออกแบบหรือการตลาด 

charathbank

September 27, 2012

ควันหลง WWDC 2012 กับการหมุนโลกอีกครั้งของ Apple

บ่นไปทั่ว

ผ่านไปแล้วกับงานที่สาวกรอคอยกับ WWDC 2012 ด้วยการเปิดตัวผลิตภัณฑ์ใหม่ๆ จากทางค่าย Apple ซึ่งผมเองได้เขียน Keynote ของงานนี้ไปแล้วในเช้าวันอังคารที่ผ่านมา วันนี้ขอถือโอกาสเขียนถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในงาน จากการนำเสนอด้วยการนำของ Tim Cook ซึ่งถือว่าเป็นครั้งแรกที่เค้าขึ้นพูดในงาน WWDC ที่จัดเป็นครั้งที่ 32

charathbank

June 14, 2012

9 คำถามกับความหงุ่ยของ BTS และ กทม.

บ่นไปทั่ว

ไหนๆ ก็เขียนหนังสือกับเฮีย @kafaak เรื่อง The new iPad ในสไตล์ถาม-ตอบทดสอบไปแล้ว *ฝากอุดหนุนด้วยนะครับ ^_^* รอบนี้ขอเขียนแบบนี้บ้างในสไตล์นี้ในท้องเรื่อง ความหงุ่ยขององค์กรบัตรตื่นตูม ตูม ตูม…มะดาเล่ตูม (ไม่ใช่หล่ะ)

charathbank

May 4, 2012

Rabbit Card – บัตรกระต่าย(ตื่นตูม)

บ่นไปทั่ว

ทุกวันนี้คนกรุงเทพที่ต้องมารับใช้กรรมตามออฟฟิสต่างๆ ส่วนใหญ่แล้วต้องพึ่งใบบุญจากพาหนะที่ชื่อรถไฟฟ้า(มาหานะเธอ) ไม่ว่าจะบนฟ้าหรือใต้ดิน แล้วก็ต้องอัดกันมาในชั่วโมงเร่งด่วน (นี่ไม่รวมว่ารถเสียอยู่บ่อยๆ ในช่วงเวลานั้นด้วยนะ) ประเด็นที่ผมจะเขียนไม่ได้เกี่ยวกับส่วนต่อขยายหรืออะไรนะ เพราะเรื่องนี้เค้า “กินกันอีกนาน…” แต่ผมจะพูดถึงเรื่องบัตรแห่งความหวังของผม ชื่อว่า Rabbit Card

charathbank

April 21, 2012

ศึกทัวร์ยกแก๊ง โออิชิ v อิชิตัน – มันก็แค่การย้อนเกล็ดของตันอีกรอบ

บ่นไปทั่ว

ออกตัวล้อฟรี – บทความนี้เป็นความเห็นส่วนตัวล้วนๆ เป็นแนวเขียนทดลองทางด้านการตลาดจากคนมองอยู่ไกลๆ ที่สนใจแต่ไม่ค่อยมีความรู้เรื่องนี้นัก ดังนั้นอย่าถือสาที่จะไม่มี technical term ด้าน marketing ในบทความนี้ และผมไม่มีส่วนได้ส่วนเสียกับทั้งสองยี่ห้อแต่อย่างใด 1 ในการชิงโชคที่ใครหลายคนอยากจะได้สักครั้งในชีวิตก็คือ เที่ยวฟรี กินฟรี ชอปฟรี ซึ่ง Campaign แรกที่จะนึกถึงก็คือ เที่ยวญี่ปุ่นกับโออิชิ ซึ่งแนวคิดนี้ก็มาจากเสี่ยตัน (อดีต)โออิชิ แต่ก็เป็นที่รู้กันว่าเดี๋ยวนี้เค้าออกมาทำอีกยี่ห้อของตัวเองแล้วนามว่า อิชิตัน ซึ่งชื่อก็ได้กลิ่น(ลอก) จากแบรนด์ที่จากมา

charathbank

March 27, 2012
ไดอารี่หนีเที่ยวญี่ปุ่นเฉพาะกิจ #7 บ๊าย บาย โตเกียว เดี๋ยวมาซ้ำ!

ไดอารี่หนีเที่ยวญี่ปุ่นเฉพาะกิจ #7 บ๊าย บาย โตเกียว เดี๋ยวมาซ้ำ!

บ่นไปทั่ว

มาถึงตอนสุดท้ายหล่ะครับ (แล้วมันก็อู้จนข้ามมาอีกปีจนได้)  วันสุดท้ายผมกลับมาที่โตเกียวอีกครั้ง เพื่อมาพัก 1 คืนก่อนจะบินกลับเมืองบางกอก โดยตอนแรกนัดกับ @redlovetree และ @besutoอย่างดีว่าจะเจอกันก่อนกลับ แต่อย่างที่ผมบอกไปเมื่อตอนที่แล้ว ว่าผมตกรถไฟชั่วโมงนึง เลยทำให้ไม่ได้เจอกับเบสเลย เพราะเบสต้องไปทำงานในตอนเย็นต่อยาวเลย อดจ้อย… ด้วยสาเหตุว่าเป็นวันสุดท้าย เลยอยากเซฟค่าห้องพัก เลยหาห้องถูกพักและสุดท้ายได้ที่ Khaosan Samurai และอย่างที่ผมบอกไปว่าอย่าไปพัก เพราะมันห่วยบรมห่วยจริงๆ ไม่ว่าจะความไกลของที่พักจากรถไฟใต้ดิน, พนักงานห่วยๆ, ตัวห้องพักและความน่ากลัวของห้อง ทำให้ผมบอกได้เต็มปากว่า ถ้าจะไป ตัดตัวเลือกที่นี่ไปไกลๆ เลย ผมจัดการวางกระเป๋าแล้วดีดตัวออกไปหาแคทโตะเลยทันที ที่รปปงหงิ (Roppongi)

charathbank

January 4, 2012
ไดอารี่หนีเที่ยวญี่ปุ่นเฉพาะกิจ #6 I Love Kanazawa

ไดอารี่หนีเที่ยวญี่ปุ่นเฉพาะกิจ #6 I Love Kanazawa

บ่นไปทั่ว

เป็นไงบ้างครับ อ่านมา 5 ตอนแล้ว เหนื่อยยังครับ (สารภาพตรงนี้เลยว่า คนเขียนโคตรรรรรรเหนื่อย และอู้มาก ฮ่าๆ) แต่เพื่อประโยชน์ของคนที่อยากจะไปเที่ยวเองแบบสะบัดบ๊อบใส่ทัวร์ได้อ่านกันแบบสนุกๆ ครับ ^^ เมืองสุดท้ายที่ผมจะไปเยือนก่อนกลับไปโตเกียว นั่นคือเมืองทีผมตั้งใจจะไปเยือนตั้งแต่แรก เพราะ…เพื่อนผมอยู่นั่นเอง (คิดอะไรกันอยู่ครับ!) ถ้าใครอ่านตอนแรก ผมจะบอกไว้เลยว่าคนที่ผมจะไปหานั่นคือ ตุ้ย @muuusiiik เพราะไอ้เพื่อนคนนี้ผมรู้จักตั้งแต่สมัยเรียนที่มารีย์ยันราชสีมาเลยทีเดียว ไหนๆ มาเยือนญี่ปุ่นแล้ว ก็เลยขอไปเมืองที่ตุ้ยมันเรียนหน่อยหล่ะกัน

charathbank

December 26, 2011
ไดอารี่หนีเที่ยวญี่ปุ่นเฉพาะกิจ #5 ฮิโรชิม่า อ้าส์ ฟิน~

ไดอารี่หนีเที่ยวญี่ปุ่นเฉพาะกิจ #5 ฮิโรชิม่า อ้าส์ ฟิน~

บ่นไปทั่ว

เมืองถัดไปที่ผมจะไป เป็นเมืองที่อยู่ไม่ห่างจากโอซาก้าเท่าไหร่นัก และเดินทางไปจากโอซาก้าได้โดยตรงแบบไม่ต้องเปลี่ยนรถไฟ นั่นคือ ฮิโรชิม่า เมืองที่มีประวัติศาสตร์ที่ไม่ค่อยดีนัก เพราะโดนระเบิดปรมาณูจนต้องบูรณะเมืองเป็นการใหญ่ ในหนังสือที่ผมเอามาด้วย อ่านได้จากตอนที่ 1 มีที่ให้เที่ยวให้เมืองฮิโรชิม่าด้วย เป็น Museum เกี่ยวกับการบูรณะบ้านเมือง แต่เนื่องจากผมโหยหาความชิล เป้าหมายของผมที่ฮิโรชิม่านั่นมีเพียงที่เดียว โดยต้องนั่งรถต่อไปที่มิยาจิม่า (Miyajima) นั่นคือ ประตูโทอิริกลางน้ำ ที่คุ้นตามานานนมในทีวีและหนังสือนั่นเอง (เสียงแบบ TV Champion)

charathbank

December 11, 2011
1 … 6 7 8 9